Novas Camisolas

NOVAS CAMISOLAS
A chegada das novas camisolas oficiais da peña vilapasion está cerca amigos, despois de 1 ANO desde que sairon as primeiras, puxemonos máis o menos de acordo e solo falta ir donde o mozo encargarllas.
Eu ainda non sei como son, bueno nadie ainda sabe pero eso dicurrese nun momento porque o mais importante non é o contido, senón os portadores da camisolas. Deste vez cero que van ser bastante rechamantes.

Se alguen quere camisola que se poña en contacto en: que no lo diga a nós o máis rápido posible. Resérvase o dereito de admisión (jeje)

Falade Galego

FALADE GALEGO

Miniñas da Cruña
d’amabre despejo
de falas graciosas
e pasos ligeiros
deixá de Castilla
os duros acentos:
falade, miniñas,
falade galego.

Cand’é que vos ouzo
a patria esquecendo,
falar esas duras
palabras de ferro,
non sei o que sufro,
non sei o que peno:
falade, miniñas,
falade galego.

Mas cando falades
nos patrios acentos,
envoltos no voso
angélico alento,
parece que escuito
un canto do ceo:
falade, miniñas,
falade galego.

Eduardo Pondal

Digo eu: Pareceche normal nacer na Galiza e falar castelán?
Gustariame que a xente reflexionara nesto…

Xa Pasou

XA PASOU

O fin de semana pasado (o día 4) celebrouse o desfile de moda para excursión a Paris organizado polos rapaces de 1º de BAC e todo saiu máis ou menos como esperabamos.
Os días antes todo era un caos debido a organización porque por un lado haubo que ir as tendas pedir colaboración, despois falar cos rapaces e porse dacordo quen ía levar cada cousa e… O caso foi que o tempo foi pasando e eu decidín que ia ser o pinche da música pensando que ia ser o meior chollo sen decatarme de todo o que me ia vir encima. Empezamos o venres très bien, con calma mirando mais ou menos as cousas e todo estaba controlado. O sábado estivemos todo o día so parando unha hora para comer e marchando as 11 e media da noite (pola miña parte ben gracias a que o Pakinho trouxo o portátil para controlar a música).
Paso a paso chegou o domingo, O GRAN DÍA, todo estaba ben pero vou decir a verdade: eu máis os presentadores non sabiamos ben o que tiñamos que facer. Votamoslle peito e saiu ben (dentro do que cabe), e eu menos mal que me veu votar unha man Adrianzinho Mosteiro (un saludo e un aplauso para el) que senón ibamos amañados porque ter tantas cousas na cabeza e algo fodido.
Outra hestoria para contar e a das tiendas, deberon quedar de nós ata a punta da nariz porque prestáronnos todo e por culpa de micro non poideron ser ben nombradas (xa me dirás para que lles vale así o desfile). Eu temo ao ano que ven debido a que a ver se alguen deixa a roupa… (Non me importa moito)
Xa pasou e todos o pasamos ben, ainda que acabamos mallados e ao seguinte día todo durmindo nas clases (esto non se pode decir).
Podía contar mil e unha historias peo non me da a cabeza para redactar (xa se ve).

Pero non acabo sen mandarlle unha aperta a Marisa por axudarnos en todo e a xente polas aportacións para a excursión.